دوره‌ای در معجزات | ۲۲ خرداد ۱۴۰۴
۲۲ خرداد ۱۴۰۴
دوره‌ای در معجزات
تو با نمادها زندگی می‌کنی.تو نام‌هایی را برای هر آنچه که می‌بینی ساخته‌ای.هر نامی به یک هویت جدا تبدیل می‌شود، که توسط نامش شناخته می‌شود.با این کار تو آن را از وحدت جدا می‌کنی.با این کار تو صفت‌های ویژهٔ آن را معین می‌کنی، و آن را از چیزهای دیگر با تاکید بر فضای پیرامونش جدا می‌سازی.این فضا را تو میان همهٔ چیزهایی که به آن‌ها نام‌های متفاوت می‌دهی؛ همهٔ رویدادها بر حسب مکان و زمان؛ همهٔ بدن‌هایی که با نامی خوانده می‌شوند، قرار می‌دهی.
این فضایی که تو آن را جداکنندهٔ همه چیز از یکدیگر می‌بینی، وسیله‌ای است که توسط آن ادراک دنیا ایجاد می‌گردد.تو چیزی را می‌بینی در جایی که هیچ چیزی نیست، و همچنین هیچ چیزی را نمی‌بینی در جایی که وحدت است؛ فضایی میان همهٔ چیزها، میان همهٔ چیزها و تو.این‌چنین تو می‌پنداری که در جدایی، حیات بخشیده‌ای.توسط این شکاف تو می‌پنداری که به عنوان یک وحدتی ساخته شده‌‌ای که با اراده‌‌ای مستقل عمل می‌کند.
